วันที่ 10 กันยายน 2561

                 เวลา 04.30 น. ทำวัตรสวดมนต์เช้า  เมื่อวานนี้เป็นวันพระ มีโยมแม่และศรัทธาญาติโยมมาจำศีลอุโบสถ รวม 4 คนด้วยกัน  หลังทำวัตรสวดมนต์เช้าเสร็จแล้ว  หาอุปกรณ์นำทางให้โยมแม่ใช้ความเพียรเพื่อ "หาที่ที่ไม่มีความโกรธไม่มีความชัง ไม่มีความผิดไม่มีความถูก ไม่มีความดีไม่มีความชั่ว"  ซึ่งโยมแม่นิ่งอยู่กับความพากเพียรครั้งนี้สองชั่วโมงกว่าฯ  ส่วนเราก็เดินดูอนุสาวรีย์คนเป็น  ซึ่งผู้แสวงที่มองเห็นมาช่วยกันสรรสร้างไว้ในพุทธศาสนา บนผืนแผ่นดินนี้

พยายามหาให้เจอกุฏิกรรมฐานกุฏิหอธรรม เช้านี้
   
รถประจำวัดป่า (วัดป่าดงยาง)"หมูหลง" เย็นวันนี้

                 คำพูดประโยคนั้นเพียงประโยคเดียว   ทำให้เรากลับมาหวนคิดพิจารณาอย่างถี่ถ้วน  และก็เห็นเป็นความจริงตรงตามถ้อยคำประโยคนั้นด้วย "พระสงฆ์และศรัทธาญาติโยมผู้เลื่อมใสในพุทธศาสนา ต่างก็เป็นเนื้อนาบุญให้ซึ่งกันและกัน"  ได้ยินที่วัดพระธาตุดอยกองมู  วันนั้นประธานสงฆ์ได้กล่าวในพิธีปิดงานปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติวันแม่แห่งชาติ ปี 2561

                 ใช่ และถูกต้องอย่างยิ่ง  ชีวิตที่ไม่ได้ไปรับจ้างทำงานหาเงินเหมือนกับฆราวาส สามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่ได้เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาเลย  ค่าไฟวัดแต่ละเดือนเดือนละ 2 - 3 พันบาท นับว่าเป็นจำนวนมาก ถึงวันนี้ไฟฟ้ายังสว่างอยู่เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาเลย ทั้งฯที่อยู่วัดป่าแห่งนี้มาปีนี้เป็นปีที่ 6 แล้ว ลาภสักการะที่เกิดจากงานสวดงานเสกในท้องถิ่นนี้มีปีละไม่เกิน 3 ครั้ง บางปีก็ไม่มีด้วยซ้ำ แต่ชีวิตก็สามารถดำเนินอยู่ได้เป็นเรื่องที่แปลกมากฯ  สำหรับชีวิตที่มีเพียงเฉพาะความเป็นปัจจุบัน ปัจจุบันในขณะนี้ฯเท่านั้น   ไม่มีอนาคต  ไม่มีอนางอใดฯเลย.

 
 

                 คุณอมร ปลั่งแสงมาศ  "เจ้าภาพสร้างกุฏิกรรมฐาน"

 
 
 
บันทึกในไดอารี่