ในครั้งอดีตกาล ที่ยาวไกล

                 ในสงคราม (การต่อสู้)  ย่อมมีผู้แพ้ และผู้ชนะ..  ผู้พ่ายแพ้ย่อมเจ็บปวดเป็นทุกข์  ผู้ชนะก็เป็นผู้สร้างเวร (ทำให้ผู้แพ้เป็นทุกข์และเจ็บปวด)  เราจึงปรารถนาไม่อยากอยู่ในสงคราม  ไม่อยากเป็นผู้ก่อเวร  ไม่อยากเป็นผู้ชนะ  ถึงแม้ผู้แพ้นั้นจะเป็นยักษ์  เป็นภูตผีปีศาจก็ตาม  หากเค้าแพ้หัวใจก็ย่อมพบกับความทุกข์ความเจ็บปวดด้วยเช่นเดียวกัน  จึงพยายามหลบหนีหลบหลีก  จนมาอยู่ในป่าแห่งนี้  มิใช่น้ำตาของผู้แพ้เจ็บปวดเพียงฝ่ายเดียว  หากแต่น้ำตาของผู้ชนะก็เจ็บปวดด้วย เจ็บปวดเพราะเป็นผู้ทำให้เค้าพบกับความพ่ายแพ้  จึงอธิฐานอยู่เสมอฯ  "อธิฐานว่าขออย่าได้พบกับการต่อสู้ใดฯเลย"

ชีวิตใต้ร่มเงาพุทธศาสนา

                การบำเพ็ญความดี - มิใช่สิ่งที่ทำได้ง่าย - และการรักษาความดีที่กระทำแล้วนั้น ยากยิ่งขึ้นไปอีก - ความมั่นคงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญอย่างยิ่ง - ทางเดินบนเส้นทางสายนี้เปิดอยู่เสมอ สำหรับผู้มีความเพียร

ชีวิตนี้ สั้นนัก

                ชีวิตบนโลกแห่งความเป็นจริง ที่เราฯทุกคนกำลังพากันดิ้นรนขวนขวายเพื่อจะได้กินได้อยู่นี้ สั้นนัก.. หากเปรียบเทียบกับโลกทางจิตวิญญาณ ทั้งความหยาบความละเอียดอ่อนที่แตกต่างลดหลั่นกันหลายระดับ  แต่ผู้คนในสังคมส่วนมากก็พากันแสวงหาเพื่อกินเพื่ออยู่เพียงเฉพาะในโลกของ "ชีวิตสั้นฯนี้เท่านั้น"  หากมีความพยายาม มีความพากเพียรที่มั่นคง เพื่อที่จะรู้ และไปให้ถึงซึ่งโลกที่มีความละเอียดอ่อนยิ่งกว่านั้น ที่มีทางลาดยาวสูงยิ่งฯขึ้นไป ย่อมจะสามารถเดินทางไปถึงได้ เพียงอย่าย่อท้อต่ออุปสรรคต่างฯ ที่ชอบมาทดสอบอยู่เรื่อยฯ เท่านั้น

วันที่ 13 กันยายน 2559

                วันนี้ (13 กันยายน 2559) ฝนตกหนักตลอดทั้งกลางวัน จนถึงขณะนี้ 22.44 น. (ตกหนักมาก) ธรรมชาติยามค่ำคืนเช่นนี้... มีทั้งเสียงดนตรี (เสียงฝนกำลังตก) และเหล่าศิลปินทั้งหลาย (กบ, เขียด, อึ่งอ่าง, จำนวนมาก) กำลังร้องประสานเสียง แข่งกับเสียงลม และเสียงฝน ที่กำลังตกอยู่ในขณะนี้...

หลวงตาไดอารี่เกิดขึ้นกลางป่า.. ไม่ธรรมดาเลย...ใช้ประโยชน์หลบฝนแล้ว 1 คืน.
พิธี 12 กันยายน 2559คืนแรก 12 กันยายน 2559ภาพเย็น 13 กันยา 59

                วันจันทร์ที่ 12 กันยายน 2559  พิธีถวายกุฏิสงฆ์วัดป่าดงยาง เสร็จสิ้นลง  ในคืนวันนั้น (12 กันยายน 2559) จึงเป็นค่ำคืนแรกที่ได้อาศัยหลับนอน ในฤดูฝนเช่นนี้

กับความคิดที่เห็นว่าไม่ควรนิ่งดูดาย