 เมื่อครั้งปฐมกาล.. มีฤาษีตนหนึ่งผู้เห็นโทษของการเป็นเป็นฆราวาส ที่ต้องใช้ชีวิตดิ้นรน, ขวนขวาย, แสวงหาอย่างไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ แล้วก็ตายไป มีความทะยานอยากคลอบงำติดไปด้วย มองเห็นชีวิตที่ไม่รู้สิ้นจบนั้น จึงหลบหนี้เข้าป่าเพื่อบำเพ็ญภาวนาแสวงหาหนทางที่มีความสิ้นจบของชีวิต |
ตลอดเส้นทางที่ผ่านมาที่ฤาษีตนนั้นเดิน ได้พบกับเทวดา, อินทร์, มนุษย์, อสุรกาย, ยักษ์, เปรต, ผีดิบ, สัตว์นรกชนิดต่างฯมากมาย ต่อมาวันหนึ่งขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นฤาษีต้องหยุดชงักลง ได้ยินเสียงของการกระทำนั้นฯ พิจารณาและคิดว่า "ขณะนี้เราพลัดหลงเข้ามาในแดนอสูรแล้วหรือนี่" จึงพยายามเพื่อที่จะเล็ดลอดหลบหนีออกจากเมืองยักษ์นั้น กลับสู่อาศรมกลางป่าที่ พระอินทร์ และเหล่าเทวดาเนรมิตให้เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับการบำเพ็ญเพียร |
หน้าแรก
