|
 วันที่ 21 เมษายน 2563 หลังทำวัตรเช้าออกบิณฑบาต มีรถไฟฟ้าเป็นยานพหนะ บ้านปอภารคือจุดหมายปลายทาง ระยะทาง 7 กิโลเมตร รถวิ่งด้วยความเร็ว 25 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เมื่อรถขึ้นทางลาดยางจึงรู้ว่ารถมีอาการไม่สมประกอบ 1.ยางแบน 2.แบตเตอรี่หมด คิดในใจ "น้องหมิงฯหลังผ่าตัดคงไม่ได้กินปิ้งปลา ไม่ได้กินปิ้งไก่เป็นแน่แท้ รถป่วยกลางทางซะก่อน" จึงเดินบิณฑบาตที่บ้านเหล่าอาราง อาหารที่ได้คือมาม่าและข้าวนึ่งตามปกติ ขณะเดินกลับวัด บ้านหลังสุดท้าย อยู่ท้ายหมู่บ้านนำอาหารใส่ถาด มารอใส่บาตร หลังรับพรแล้วเห็นว่าพระไม่สามารถถือแตงโมและอาหารทั้งหมดนี้กลับวัดได้ จึงอาสามาส่งถึงวัด |
|
 |  |  | | | | | ออกบิณฑบาต | บ้านคุณเขียว | บ้านเหล่าอาราง | | | |  |  |  | | | | | คุณเขียว ชินวัตร | แล้วผมจะมาอีก | กำลังชาร์จแบต |
|
จึงทราบชื่อโยมที่ขับรถมาส่งมีชื่อว่า "เขียว ชินวัตร" หลังได้สนทนาธรรมตามสมควรแล้ว เขาพูดขึ้นว่า "อีก 2 - 3 วันที่จะถึงนี้ ผมจะพาญาติฯมาถวายอาหารพระอาจารย์ที่วัดครับ" แล้วเค้าก็ลากลับ |
รถไฟฟ้าเข้าสู่กระบวนการชาร์จแบตเตอรี่ใหม่ หลังจากนั้นจึงจะให้ช่างตรวจเช็คว่า "ล้อที่แบนนั้นเป็นเพราะยางรั่วหรือล้อหมดลมกันแน่" รถไฟฟ้าคันนี้เป็นรถวัดคันแรกที่ "แม่เต็ม มงคลสวัสดิ์" ซื้อถวายสำหรับออกบิณฑบาตร ด้วยสภาพปัจจุบันยังใหม่อยู่ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า "เจ้าไฟฟ้าคู่วัดเอ๋ย หวังว่าเจ้าจะอยู่คู่วัดไปตลอดโดยไม่มีอายุขัยนะ สาธุ สาธุ" |
|
หน้าแรก