 หนึ่งคืนที่ป่าช้าวัดธรรมยุต.. กาลครั้งหนึ่งเมื่อยังไม่นานที่ผ่านมา ในค่ำคืนนั้นได้พิจารณามองเห็นโทษของความสุขที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความครอบงำของโลก ซึ่งเป็นความสุขแบบที่มีอยู่เกลื่อนทั่วไปในสังคม เป็นความสุขที่เป็นคู่ฯ ที่คนทั้งหลายพากันวิ่งหาอยู่ในทุกยุคทุกสมัยจนปัจจุบัน ความสุขสงบที่มีอยู่เหนือความครอบงำแบบโลกฯ เป็นความสุขที่หาได้ยากทำได้ยาก ผู้ประกอบด้วยพลังศรัทธาอันแรงกล้าที่มั่นคง มีความพากเพียรที่ไม่ย่อท้อไม่หวั่นไหว จึงจะสามารถค้นหาความสุขชนิดนั้นได้ อัตตาหิอัตตโนนาโถ "ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน" | 
หน้าแรก
