หลังจากปฏิบัติหน้าที่ ที่วัดจองคำพระอารามหลวง จ.แม่ฮ่องสอน วันที่ 2 - 6 เดือนธันวาคม 2555 การเดินทางก็จะเริ่มขึ้นอีกครั้ง.

                ก้าวแรกแห่งการเดินทางถึงสถานที่ที่เคยประทับใจอีกครั้งหนึ่ง การได้เดินทางด้วยเท้าเปล่าข้ามจังหวัดแล้วจังหวัดเล่า แต่เมื่อเดินทางถึงเมืองแห่งนี้ สิ่งแรกที่ได้รับคือความคุ้มครองด้วยอำนาจแห่งพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ผ่านทางพุทธบริษัททั้งหลาย

*ขอบคุณสำหรับ โภชนอาหารอันประณีต
*ขอบคุณสำหรับ เครื่องนุ่งห่มอันประณีต
*ขอบคุณสำหรับ บริขาร เครื่องอยู่ทางกายอันประณีต
*และ.. ขอบคุณสำหรับ ยานพาหนะอันประณีต

      พรหมจรรย์นี้เราประพฤติมิใช่เพื่อหลอกลวงคนให้นับถือ, มิใช่เพื่อเรียกคนมาเป็นบริวาร, มิใช่เพื่ออานิสงส์แห่งลาภสักการะ, มิใช่เพื่อเสียงสรรเสริญ, และมิใช่เพื่อให้คนทั้งหลายเข้าใจว่าเราได้เป็นผู้วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ ก็หามิได้,
*** ที่แท้ พรหมจรรย์นี้ เราประพฤติ เพื่อสำรวม, เพื่อละ, เพื่อคลายกำหนัด, เพื่อความดับสนิทแห่งทุกข์ทั้งปวง, เป็นคำสอนที่อยู่ในหัวใจตลอดเวลา คุณค่าความประณีตต่างฯที่ได้รับจากผู้ให้ และผู้ให้ก็ควรที่จะได้รับการตอบแทนด้วยหัวใจอันประณีตเช่นเดียวกัน "นัตถิ ปรมัง สุขัง" สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี, ในโลกนี้ไม่มีความสุขใดฯ เสมอเทียบเท่ากับความสงบ.

วันนี้ (15 ธันวาคม 2555)