วันที่ 15 เมษายน 2562

                  เช้าวานนี้ (14 เมษายน 2562)  2 ตายายนำอาหารมาถวายจังหัน มีต้มไก่หนึ่งถุงพร้อมกับข้าวเหนียวหนึ่งก่อง  จนถึงเวลาเกือบเที่ยงจึงได้นำต้มไก่และข้าวเหนียวมาอุ่น  พร้อมกับย่างปลาหมึกที่ได้รับทางพัสดุ ด้วยเครื่องอุ่นที่เรียกว่า "ไมโครเวฟ" ขณะกำลังฉันพิจารณาถึงอาหารเพลวันนี้ "ปลาหมึกถึงแม้จะเค็มจะแข็ง แต่ก็ฉันได้ OK, ต้มไก่1ถุงนี่ เราแบ่งไว้ฉันพรุ่งนี้อีกครึ่งถุง OK พรุ่งนี้ (15 เมษายน 2562) เรางดอาหารญี่ปุ่น"

                  ก่อนพลบค่ำเล็กน้อย 2 ตายาย ที่นำต้มไก่มาถวายช่วงเช้า  ก็ขับรถมอเตอร์ไซค์มาเอาก่องข้าว  ขณะกำลังขับผ่านหน้ากุฏิที่เรานั่งอยู่  ก็ได้ยินเสียงจาก 2 ตายายว่า "หลวงตาผมมาเอาก่องข้าวเด้อ.." เเล้วเราก็ตอบด้วยเสียงดังฯว่า "บุญรักษาเด้อ ฯ" แต่เค้าทั้ง 2 คงไม่ได้ยินดอกเพราะขณะนั้นรถเลี้ยวโค้งไปตามทาง แล้ว  และรถมอเตอร์ไซค์คันนั้นหายลับไปในป่า

                  เครื่องอุ่นไมโครเวฟเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้  โดยคุณน้ำค้างเป็นเจ้าภาพซื้อถวาย  เค้าคงจะรู้ว่าบางวันเราฉันอาหารญี่ปุ่น (ต้มมาม่า) ต้องเอาออกมาจากตู้เย็นโดยไม่ได้ผ่านความร้อนอีก  แต่วานนี้ (14 เมษายน 2562) ได้ฉันต้มไก่ซดน้ำร้อนฯ  ก็คิดอยู่ในใจว่า "ขอบคุณอาหารที่ร้อนฯ ขอบคุณไมโครเวฟ ขอบคุณต้มไก่ และขอบคุณ คุณน้ำค้าง"

1ตะกร้า 2 ตายายมือใหม่หัดอุ่นมาเอาก่องข้าวเด้อ..
แมวรักษาการณ์เช้าวันรุ่งขึ้น1คืนที่ผ่านไป

                  บรรยากาศช่วงบ่ายอากาศร้อน  พอถึงช่วงเย็นครึ้มฟ้าครึ้มฝนแต่ฝนไม่ตก  ทำให้ช่วงกลางคืนอากาศเย็นไม่ร้อนอบอ้าว  กุฏิกรรมฐานจึงเป็นสถานที่ ที่สำหรับปฏิบัติบำเพ็ญภาวนา  ตามเจตนารมณ์ของเจ้าภาพคือ "คุณอมร ปลั่งแสงมาศ"

 

                  ช่วงเทศกาลสงกรานต์  ชาวบ้านในท้องถิ่นในแต่ละหมู่บ้าน ก็มีงานรื่นเริง, งานพบปะงานสังสรรค์กัน ตามประเพณีวัฒนธรรม กุฏิกรรมฐานที่กำลังสร้างอยู่ในปัจจุบัน  จึงขาดแคลนแรงงาน  ตามภาษาที่ชาวบ้านเขาพากันเรียกว่า "ช่วงเทศกาลประเพณีสงกรานต์"

 
 
"กุฏิกรรมฐาน" รายละเอียดค่าวัสดุอุปกรณ์ + ค่าแรงช่าง
 

 

สักวันหนึ่ง ....

         สักวันหนึ่ง.... ที่เกิดขึ้นแล้ว    ภาพและรายละเอียด

 

 

 

กว่าจะรู้ กว่าจะเข้าใจ

         ที่วัดป่าดงยาง กับองค์ภาวนา พุทธานุสสติ    ภาพและรายละเอียด

 

 
 
บันทึกในไดอารี่