หน้าแรก เดินทาง เริ่มการเกิด อย่าท้อสิ ตาทิพย์ ก่อนถึงวันนี้ อนุสาวรีย์คนเป็น ปณิธานเลี้ยงชีพ คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง พิจารณาจึงจะรู้ได้ ตอบแทนพระคุณ เพื่อนแก้วสหายคำ กุฏิ ทหารกล้า 2คน2อำเภอ งานปฏิบัติธรรม เตรียมงานประจำปี ทางเดินของจิต ปฏิบัติธรรมข้ามปี เตรียมรับปีใหม่ อนุสาวรีย์คนเป็น อาหารสามจังหวัด ก่อนไปอินเดีย ดอกเห็ดบานที่หัวใจ หลานกราบยาย เตรียมงานปฏิบัติธรรม วิสาขบูชาที่แม่ฮ่องสอน ซาเล้งบริการ ติดตั้งเสร็จเรียบร้อย รถผ้าใบกันสาด ใจดวงนี้ ที่เมืองลาว เตรียมตัวทำหมัน ทำตามสัญญา ถวายห้องน้ำ กำหนดวันถวาย วันสร้างความดี ต้อนรับปีใหม่ 2560 ฟ้าสางที่วัดพระธาตุ พระอรหันต์ของลูก พระคุณข้าวก้นบาตร งูเห่าเดินทางมาถึง ก่อสร้าง กุฏิดอกแก้ว ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2560 ภาพกุฏิเรื่อยมา ถวายห้องน้ำ วัสดุ-สุขภัณฑ์ห้องน้ำ โครงการกั้นกันฝนลมหนาว กำหนดวันถวายกุฎิ เจ้าภาพมุงหลังคากุฏิ จากบุญ สู่บุญ คำตอบวันทำบุญฉลองกุฏิ ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2559 ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2558 แสงสว่างที่เกิดขึ้น 2558 บ้านเกิด คลื่นไม่กระทบฝั่ง ธุดงค์ - ธุดัน รวมงานปฏิบัติธรรม ที่ อินเดีย - เนปาล เริ่มชีวิตน้องดาวตก มีอาหารกินแล้ว ค่ายเยาวชน ธันวาคม 2557 ตุลาคม 2557 กันยายน 2557 สิงหาคม 2557 กรกฎาคม 2557 มิถุนายน 2557 พฤษภาคม 2557 หลวงตา ภาษาใจ อยู่เพื่ออะไร ความศิวิไลซ์ เทวดากับหนอน ขึ้นบ้านใหม่ มีป้ายเข้าวัดแล้ว โลกความเป็นจริง ภาพปฏิบัติธรรม สร้างหลังคากุฏิ หลวงพ่อท้าว กัลยาณมิตร หลวงตากับนกน้อย ความมั่งคง-ชนบท คอร์ส_ม. บัวขาว ด้วยจิตวิญญาณ สังขารไม่เที่ยงหนอ อภินิหาร - รถคุณปู่ โลก โลก โลก เจ้าอาวาส บุญข้ามภพข้ามชาติ หนึ่งคืนในป่าช้า เพื่อนสหธรรมิก เริ่มต้นปีใหม่ 2559 ส่งท้ายปีเก่า 2558 บุญทำกรรมแต่ง ไม้ยูคาลิปตัส ความหมายในภาพ งานเข้าค่ายเยาวชน ไดอารี่ บันทึกไม่ลับ พิธีศพน้องชิงดำ วันเริ่มสร้างกุฏิ อยู่กับความจริง วันวานที่ผ่านไป คุณข้าวก้นบาตร หลวงตาบุญร่วม คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง ประวัติวัดป่าดงยาง "ความสุข" ยิ่งวิ่งหา.. ยิ่งวิ่งตาม.. นับวันแต่จะยิ่งห่างไกลออกไปเรื่อยฯ   วันที่ 2 มีนาคม 2560  สู่ชนบท / ท้องถิ่นภาคอีสาน              เวลา 16.50 น. วันนี้ (2 มีนาคา 2560) ค่ำคืนนี้ ริมฝั่งแม่น้ำโขงพื้นที่เขตจังหวัดหนองคาย จะเป็นที่อยู่ทางกาย เพื่อพักหลับนอน เพิ่มพลังร่างกายเตรียมตัวสำหรับเช้าวันพรุ่งนี้เมื่อฟ้าเริ่มสาง. สายน้ำทอดยาวไกลไหลลงสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ที่ไม่มีวันเต็ม  ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายก็ย่อมไหลไปสู่ความตาย  ตราบใดที่ยังมีการเกิด ความตายย่อมรออยู่เบื้องหน้าเฉกเช่นเดียวกัน... วันที่ 1 มีนาคม 2560              เมื่อวานนี้ (28 กุมภาพันธ์ 2560) เวลาเกือบค่ำแล้ว จึงตัดสินในหยุดการเดินทางไว้ก่อน เห็นเงาตะคุ่มฯของกระท่อมอยู่กลางนา คิดว่าถึงเวลาแล้วจะได้อาศัยกระท่อมปลายนานั้นเป็นที่พักหลับนอนสำหรับคืนนี้ เดินมาถึงแล้วจึงได้กางกลดถึงแม้จะมีกระดานแผ่นเดียว (ภาษาอีสานเรียกว่า"แป้นปีก") หากนอนไม่มีสติก็อาจจะตกแป้นปีกได้ ด้วยความที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางทั้งวันจึงหลับไปเมื่อหัวถึงสังฆาฏิ (หมอน)                ตื่นขึ้นมาเช้าวันนี้ (1 มีนาคม 2560) หลังจากเดินดูบริเวณรอบฯแล้ว จึงได้นำโทรศัพท์มาเขียนบันทึกการเดินทางบน "ไดอารี่บุญ" รู้ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ของอำเภอประจักษ์ศิลปาคม คาดว่าน่าจะเป็นเขตของจังหวัดอุดรธานี  เมื่อถึงเวลาสายฯ การเดินจงกลมก็จะเริ่มขึ้นอีกครั้ง จนกว่าจะถึงเวลาค่ำ จะได้พบอะไรบ้างกับการเดินทางในวันนี้ จะได้นอนสถานที่เป็นอย่างไร ไม่อาจจะหยั่งรู้อนาคตได้ รู้แต่ว่าการเดินของเรานั้น เดินด้วยศรัทธา... เมื่อหลายสิบปีก่อน...               เมื่อหลายสิบปีก่อน.. ผู้คนในท้องถิ่นชนบทของชาวอีสาน เมื่อต้องการมีงานทำ มีรายได้ มีค่าแรง มีเงินเดือน อยากเป็นผู้มีผิวพรรณดี แต่งตัวสวยฯ  เรียกว่ามีความทยานอยาก อยากมีฐานะ มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ล้วนแต่พากันหลั่งไหลเข้าไปหางานทำที่กรุงเทพมหานคร เมืองที่พวกเขาพากันเรียกว่า "เมืองศิวิไลซ์"  แม้ในปัจจุบันนี้ก็มีผู้คนอยู่จำนวนไม่น้อยที่ยังต้องดิ้นรนขวนขวายแบบดั่งที่กล่าวมาอยู่...                 จนเขาพากันหลงลืม หลงระเริงกับความสุขสะดวกสะบายไปกับโลกสมัยใหม่  หากฉุกคิด นำมาพิจารณาอย่างแยบคายด้วยปัญญาแล้ว ก็จะรู้และเข้าใจความเป็นจริงว่า "ในความแห้งแล้งนั้นมีความอุดมสมบูรณ์ซ่อนอยู่ ในความทุกข์ยากลำบากนั้นมีความเป็นธรรมชาติที่สงบสุขซ่อนอยู่"  มาเถิด... กลับคืนสู่อ้อมอกผืนแผ่นดินอีสานบ้านเกิดของเรา.. แล้วจะมีหัวใจสักดวงบ้างไหมหนอ... ที่เต็มเปี่ยมด้วยความรัก ความศรัทธา ต่อประเพณีอีสานเก่าฯ ต่อแผ่นดินอีสานบ้านเกิดของเราอย่างแท้จริง... (เขียนที่กระท่อมร้างกลางไร่ เช้าวันที่ 1 มีนาคม 2560)