หน้าแรก เดินทาง เริ่มการเกิด อย่าท้อสิ ตาทิพย์ ก่อนถึงวันนี้ อนุสาวรีย์คนเป็น ปณิธานเลี้ยงชีพ คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง พิจารณาจึงจะรู้ได้ ตอบแทนพระคุณ เพื่อนแก้วสหายคำ กุฏิ ทหารกล้า 2คน2อำเภอ งานปฏิบัติธรรม เตรียมงานประจำปี ทางเดินของจิต ปฏิบัติธรรมข้ามปี เตรียมรับปีใหม่ อนุสาวรีย์คนเป็น อาหารสามจังหวัด ก่อนไปอินเดีย ดอกเห็ดบานที่หัวใจ หลานกราบยาย เตรียมงานปฏิบัติธรรม วิสาขบูชาที่แม่ฮ่องสอน ซาเล้งบริการ ติดตั้งเสร็จเรียบร้อย รถผ้าใบกันสาด ใจดวงนี้ ที่เมืองลาว เตรียมตัวทำหมัน ทำตามสัญญา ถวายห้องน้ำ กำหนดวันถวาย วันสร้างความดี ต้อนรับปีใหม่ 2560 ฟ้าสางที่วัดพระธาตุ พระอรหันต์ของลูก พระคุณข้าวก้นบาตร งูเห่าเดินทางมาถึง ก่อสร้าง กุฏิดอกแก้ว ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2560 ภาพกุฏิเรื่อยมา ถวายห้องน้ำ วัสดุ-สุขภัณฑ์ห้องน้ำ โครงการกั้นกันฝนลมหนาว กำหนดวันถวายกุฎิ เจ้าภาพมุงหลังคากุฏิ จากบุญ สู่บุญ คำตอบวันทำบุญฉลองกุฏิ ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2559 ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2558 แสงสว่างที่เกิดขึ้น 2558 บ้านเกิด คลื่นไม่กระทบฝั่ง ธุดงค์ - ธุดัน รวมงานปฏิบัติธรรม ที่ อินเดีย - เนปาล เริ่มชีวิตน้องดาวตก มีอาหารกินแล้ว ค่ายเยาวชน ธันวาคม 2557 ตุลาคม 2557 กันยายน 2557 สิงหาคม 2557 กรกฎาคม 2557 มิถุนายน 2557 พฤษภาคม 2557 หลวงตา ภาษาใจ อยู่เพื่ออะไร ความศิวิไลซ์ เทวดากับหนอน ขึ้นบ้านใหม่ มีป้ายเข้าวัดแล้ว โลกความเป็นจริง ภาพปฏิบัติธรรม สร้างหลังคากุฏิ หลวงพ่อท้าว กัลยาณมิตร หลวงตากับนกน้อย ความมั่งคง-ชนบท คอร์ส_ม. บัวขาว ด้วยจิตวิญญาณ สังขารไม่เที่ยงหนอ อภินิหาร - รถคุณปู่ โลก โลก โลก เจ้าอาวาส บุญข้ามภพข้ามชาติ หนึ่งคืนในป่าช้า เพื่อนสหธรรมิก เริ่มต้นปีใหม่ 2559 ส่งท้ายปีเก่า 2558 บุญทำกรรมแต่ง ไม้ยูคาลิปตัส ความหมายในภาพ งานเข้าค่ายเยาวชน ไดอารี่ บันทึกไม่ลับ พิธีศพน้องชิงดำ วันเริ่มสร้างกุฏิ อยู่กับความจริง วันวานที่ผ่านไป คุณข้าวก้นบาตร หลวงตาบุญร่วม คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง ประวัติวัดป่าดงยาง ภาพเมื่อ 16 ปี ที่ผ่านไป             คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง  ณ วัดป่าดงยาง ด้วยสภาพความแห้งแล้งในอดีตดั่งปรากฏในภาพ ด้วยความตั้งใจที่มุ่งมั่นของบรรพบุรุษ ทั้งที่ถึงแก่กรรมแล้วและที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันนี้ ที่ได้ร่วมกันสรรค์สร้างจนกลายเป็นป่าที่มีต้นไม้จำนวนมาก บนพื้นที่สามร้อยไร่ สามารถให้ความร่มรื่นร่มเย็นแก่สรรพสัตว์นาฯชนิด และเป็นซูปเปอร์มาเก็ต เป็นสถานที่ช็อปปิ้งของชาวบ้านหลายฯหมู่บ้านในละแวกโดยรอบ เป็นแหล่งเกิดอาหารเช่น ใข่มดแดง, แย้, กะปอม, ผึ้ง, แมงกีนูน, แมงเหลี่ยม, ผักติ้ว, หน่อไม้, และเห็ดนาฯชนิด, เป็นต้น                แม้ผู้เขียนเองยังได้อาศัยสถานที่แห่งนี้ เป็นที่พักหลับนอนบำเพ็ญคุณงามความดี ตามกำลังสติปัญญาที่พอมีอยู่บ้าง ภาพความทรงจำเมื่อครั้งอดีต (ภาพปีพุทธศักราช 2543) หลายคนหลายชีวิตในภาพนี้ที่ปัจจุบันได้ถึงแก่กรรมไปแล้ว คงเหลือไว้แต่คุณงามความดีที่สร้างไว้  ให้ลูกฯหลานฯได้พัฒนาจากความแห้งแล้งกันดาร สู่ความเป็นส่วนหนึ่งของอีสานเขียว จากที่สาธารณะประโยชน์ (ภาพปี 2543) สู่ความเป็นวัดป่าดงยาง ในปัจจุบัน ถัดมาอีก 14 ปี (26 กุมภาพันธ์ 2557)     บุญที่ข้ามภพ ข้ามชาติได้                 วันเวลาผ่านไปจนถึงปัจจุบัน จากเนินที่ราบสูง สู่ความเป็นป่า และเป็นที่อยู่ของนักบวช ตลอดจนสัตว์นานาชนิด ได้อาศัยผืนป่าแห่งนี้ดำรงชีวิต  บ้างก็เพียงเพื่อให้มีอาหารบรรเทาความหิวโหยของร่างกายเท่านั้น  คำว่า "มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ" ผู้มี โยนิโสมนสิการ (พิจารณาอย่างแยบคาย) ย่อมเห็นคุณค่าของการเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ และขวนขวายมิใช่เพียงเพื่อให้มีอาหารบรรเทาความหิวโหยของร่างกายเพียงเท่านั้น  ปัญญาของความเป็นมนุษย์ย่อมนำพา กาย, วาจา, ใจ, สร้างบุญกุศล สั่งสมสร้างคุณงามความดี บำเพ็ญบารมี พัฒนาจิตวิญญาณของตนเองให้สูงขึ้น ตามพระธรรมคำสอนในพุทธศาสนาว่า บุญสำเร็จด้วยการให้ทาน๑, บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล๑, บุญสำเร็จด้วยการภาวนาเจริญสมถะและวิปัสสนากรรมฐาน๑,  บุญกุศลที่บำเพ็ญในชาตินี้ เป็นเสบียงที่สามารถข้ามภพข้ามชาติได้ ทั้งชาติหน้าและชาติต่อต่อไป และเสบียงบุญที่เราสร้าง จะเป็นตัวแปรสำคัญของการเกิดครั้งต่อไป ว่าจะเกิดในภพภูมิใด, สังคมสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างไร, ผิวพรรณรูปร่างหน้าตามีความงดงามเพียงใด, ความพร้อมของเครื่องอุปโภคบริโภคมีเพียงพอหรือไม่ อย่างไร, จงบำเพ็ญไปเถิด อย่าท้อแท้กับอุปสรรคเลย ถึงแม้ใครจะไม่รู้ แต่เราก็รู้ของเรานะ  ทำให้คิดถึงถ้อยคำอยู่ประโยคหนึ่งที่กล่าวว่า "บุญย่อมรักษาผู้มีบุญ"... แล้วบุญที่เราสร้างมา มีพร้อมแล้วหรือยังล่ะ... จงบำเพ็ญเพียรต่อไปเถิด.....