ขณะนี้เวลา 17.39 น. (วันที่ 17 กุมภาพันธ์) เช้าวันนี้ได้รับข่าวว่า คุณปู่ซึ่งอายุมากแล้ว (25ปี) ได้ล้มป่วยลงตามอายุสังขารที่ชราภาพ ยามเมื่อจะเดินทางไปใหนต้องอาศัยพลังของมนุษย์อย่างน้อย 4 - 5 คน ช่วยกันดันเสมือนกับ "ปั๊มหัวใจ" จนต่อมาได้ติดต่อคุณหมอให้มาดูอาการ สรุปได้ว่า อวัยวะต่างฯ ซึ่งใช้งานมานานแล้ว เสื่อมสภาพ ต้องได้รับการผ่าตัดโดยหมอผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งคุณหมอแจ้งว่าค่ารักษาพยาบาลครั้งนี้ "เป็นเงินจำนวนไม่น้อย" วันนี้จึงได้เดินทางไปดูใจคุณปู่ เมื่อเห็นสภาพแล้ว ทำให้นึกถึงคำสวดมนต์บท "พิจารณาบังสุกุลตาย" ว่า... อะนิจจา วะตะ สังขารา, สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ, - ตะเถวาหัง มะริสสะเร, ตัวเราจักตายอย่างนั้นนั่นเทียว, |