ข้าวก้นบาตร - กับไม้ไกล้ฝั่ง 

              ย้อนหลังไปเมื่อหลายสิบปีก่อน โรงเรียนวัดโพธิ์ทองบน อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี  มีเด็กชายคนหนึ่งเรียนอยู่ชั้นเด็กเล็ก มารดาเป็นแม่บ้าน บิดามีอาชีพทำงานรับจ้าง อาศัยพลังร่างกายที่แข็งแรงหาเงินเลี้ยงครอบครัว ชีวิตมีความสุขตามอัตภาพ  วันเวลาผ่านไปนานหลายปี ได้ย้ายถิ่นฐานกลับสู่ภูมิลำเนา ประกอบอาชีพเกษตรกรเรื่อยมาหลายสิบปี จนปัจจุบันบิดาผู้ใช้แรงกายหาเลี้ยงลูกฯทั้ง 8 คน ได้ชราภาพลงและล่วงลับดับขันธ์ไปเมื่อปี 2552  คงเหลือแต่มารดาที่ชราภาพมากแล้ว ไม่ต่างกันกับไม้ไกล้ฝั่ง...

              เด็กชายคนนั้นปัจจุบันก็คือผู้เขียน ที่เคยอาศัยข้าวก้นบาตรเลี้ยงชีพสมัยเด็กฯ  พระคุณของข้าวก้นบาตรยิ่งใหญ่เหลือคณานับ เมื่อเติบโตขึ้นเส้นทางของชีวิตผกผันดำเนินสู่ความเป็นนักบวชจนปัจจุบันนี้... ทุกครั้งที่พระลูกกลับมาจากทำหน้าที่ (งานเผยแผ่พุทธศาสนา) โยมแม่มักจะถามว่า เวลาเครื่องบินขึ้น - เครื่องบินลงเป็นอย่างไรบ้าง - นั่งอยู่บนเครื่องเป็นอย่างไรบ้าง - และฯลฯ สารพัดคำถาม  นอกจากนั้นก็ถามเรื่อง กรุงเทพ - เรื่องสนามหลวง - เรื่องวัดพระแก้ว - เรื่องรถเมล์ - ถนนหนทางสายต่างฯที่เคยรู้จัก โดยเฉพาะเขตอำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี ถิ่นที่เคยไปทำมาหากินเลี้ยงชีพเมื่อหลายสิบปีก่อน...

              โชคดีเหลือเกินที่ปัจจุบันโยมแม่ยังมีชีวิตอยู่ เป็นโอกาสที่เราจะได้ทำบุญกับท่าน พาท่านไปไหว้พระแก้วมรกต - ไปดูสนามหลวง - ไปร่วมพิธีถวายสักการะพระบรมศพในหลวงด้วย - อีกทั้งไปดูถิ่นฐานเก่าที่เคยใช้ชีวิตอยู่หลายปี กำหนดเดินทางเข้า กทม. วันที่ 1 พฤศจิกายน 2559 นี้...

ผู้เขียนสมัยเมื่อครั้ง
ออกโรงเรียนประถม6ใหม่ฯ
ครั้งยังมีชีวิตอยู่
หลวงพ่อ, เด็กวัดและผู้เขียน
โยมแม่ครั้งยังสาว
กับลูกคนเล็ก ที่ 101

               ด้วยอำนาจความศักดิ์สิทธิ์แห่งพระรัตนตรัยโดยแท้ ที่ทำให้เราได้มีโอกาสทำบุญครั้งยิ่งใหญ่กับโยมแม่เช่นนี้  อาหารทางกาย - ที่อยู่ทางกาย - อาหารทางใจ - ที่อยู่ทางใจ - เครื่องอุปโภค - บริโภคทั้งปวง - ล้วนเกิดขึ้นด้วยอำนาจแห่งพระรัตนตรัยโดยแท้.. ขอบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้จงถึงแก่ผู้มีศรัทธา - เป็นเจ้าภาพ - มีส่วนร่วมในชีวิต - ทุกฯคนด้วยเทอญ.....

 
 

  กว่าจะถึงวันนี้.....

 
 

วันที่ 29 ตุลาคม 2559 / "น้องแมวกลับสู่บ้าน"

              ความเศร้าอาลัยจากเหตุการณ์ที่ได้ไปเยี่ยมน้องแมว และได้เห็นภพชาติที่แสนสั้นของพวกเค้านั้น ยังไม่จางคลายลง  เช้าวันนี้... ได้ยินเสียงแมวร้องมาแต่ไกล เมื่อออกไปดูจึงพบ "น้องแมว" ที่เป็นทั้ง คุณแม่ - ยาย - และย่า พากันกึ่งวิ่งกึ่งเดิน มาพร้อมกับคู่ชีวิต ที่เป็นทั้ง สามี - พ่อ - ลุง - ตา - และปู่ (เพราะเค้าเป็นพญาเทครัว) เพราะความหลายรัก - หลายใจ ของเค้านั่นเองจึงไม่ยอมเข้าไกล้หลวงตาเลย แต่ก็เพียรมาเฝ้าภรรยาของเค้าอยู่ห่างฯ ตลอดทั้งวัน...

              วันนี้จึงเป็นวันที่หลวงตาคอยปลอบใจเค้า เอาอกเอาใจเค้ามากที่สุด  และบอกเค้าทั้ง 3 ว่า... หลวงตาก็คิดถึง เป็นห่วงเด็กฯ ลูกฯ หลานฯ ทั้งหลายเหล่านั้นเหมือนกัน แล้วเราจะไม่ยอมพรากจากกันอีก - เจ้าลายก็อย่าดื้อ อย่ารั้น ยอมไปโรงพยาบาลเข้าสู่โครงการคุมกำเนิดซะ หลังจากเจ้ามีน้องฯอีก 1 โขยง (1 ชุด) - เจ้ารูปหล่อนั่นก็เช่นเดียวกัน เพราะความเจ้าชู้ไม่รู้ขอบเขต ไม่รู้จักป้องการป้องกันของเจ้า หลังจากให้กำเนิดอีกท้องเดียว เจ้าอย่าดื้อ อย่ารั้น หลวงตาจะพาเจ้าทั้ง 2 ไปหาคุณหมอ เข้าสู่โครงการคุมกำเนิด แล้วเราทั้งหลายก็จะอยู่ด้วยกัน... และเราจะไม่พรากจากกันอีก.....

คู่ชีวิตตามส่งถึงบ้านหนูคิดถึงหลวงตาบ้านของเรา
 

วันที่ 26 ตุลาคม 2559 / จบโครงการ "กั้นกันฝน - ลมหนาว"

              โครงการ "กั้นกันฝน - ลมหนาว" เริ่มขึ้นวันที่ 19 กันยายน 2559 สิ้นสุดลงวันนีั (26 ตุลาคม 2559) เจ้าภาพสนับสนุนโครงการ คุณสุภาพร (อำไพ) - คุณมะปราง - คุณลัดดาวัลย์  ค่าแรงช่างตลอดโครงการนี้จำนวน  12,000 บาท.

จบโครงการจบโครงการจบโครงการ
คุณสุภาพรคุณมะปรางคุณลัดดาวัลย์
 

วันที่ 25 ตุลาคม 2559 / น้องแมวจำหลวงตาไม่ได้แล้ว.....

              สายวันนี้ออกเดินทางจากวัดไปเยี่ยมน้องฯแมวทั้งหลายตามความตั้งใจ หลังจากคอร์สปฏิบัติธรรมจบลง... เตรียมอาหาร 1 กระสอบใหญ่ไปฝาก แต่อาหารว่าง ขนมขบเคี้ยวเล่นไม่ได้นำไปด้วย  คิดว่าเมื่อไปถึงแล้วน้องแมวทั้งหลายจะวิ่งมาหาหลวงตา  แล้วก็จะได้กลับบ้านของเรา  เจ้างูเห่าใจร้ายเค้าคงออกเดินธุดงค์จาริกไปแล้ว อาการป่วยของหลวงตาก็ทุเลาเบาบางไปบ้างแล้ว...

เดินทางไปเยี่ยมน้องแมวระหว่างทางเจอหมูนาจำหลวงตาไม่ได้แล้ว

              เมื่อเดินทางไปถึงบ้านใหม่ของพวกเค้า... ชุมชนที่อยู่กันหลายครอบครัวต่างก็พากันเลี้ยงแมวครอบครัวละหลายตัว และสุนัขที่เขาพากันเลี้ยงนั้นก็หยอกเล่นอยู่กับแมว กินอาหารด้วยกัน ไม่แสดงความเป็นศัตรูกัน  หลวงตาเดินไปหาเรียกอยู่นานพวกเค้าไม่ยอมมาหาเลย นั่งลงยองฯบอกพวกเค้าในใจว่า "หลวงตาคิดถึงเป็นห่วงพวกเจ้ามากนะ ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงเฉยเมยเช่นนี้เล่า" รู้สึกเศร้า สะท้อนที่หัวใจเหลือเกิน...

              จึงได้บอกกับผู้ดูแลว่า... ถ้างั้นจะเอาตัวเล็ก 2 ตัวนี้กลับนะ คำตอบที่ได้รับคือ หนูก็รักของหนูอาจารย์จะเอาไปได้อย่างไร คิดพิจารณาอยู่นาน... ใช่! อยู่ที่นี่เค้ามีเพื่อนเล่นเยอะ มีคนดูแลเอาใจใส่อยู่ตลอดเวลา มีอนาคต คงไม่ต้องอดวันกินวันเหมือนอยู่กับเรา คิดอยู่นานจึงตัดสินใจ... เอาเงินส่วนของน้องแมวให้ผู้ดูแล แล้วกำชับบอกอีกว่า  ถ้าอย่างนั้นฝากดูแลรักษาให้ดีฯนะ แล้วอาจารย์จะหมั่นมาเยี่ยมบ่อยฯ...

              เมื่อกลับมาถึงวัดป่าดงยาง... ได้มาคุยกับเพื่อนแก้วสหายคำเช่นเดิม  น้องแมวเอ๋ย มิใช่มีเฉพาะหลวงตาคนเดียวที่รักและเป็นห่วงพวกเจ้า พยาบาลใจดีที่คอยสอดส่องดูแลพวกเจ้านั้น ก็เป็นห่วงพวกเจ้ามากอยู่นะ.. ภพชาติของพวกเจ้าช่างสั้นเหลือเกิน... พวกเจ้าจำหลวงตาไม่ได้แล้ว.....

 

  เจ้าภาพร่วมทำบุญ / สร้างห้องน้ำ

วันที่  26 - 27  ตุลาคม  2559  /  สะพานบุญ

คุณกาญจนา ศรกุล - คุณบุปผา บุญสวัสดิ์ "สะพานบุญ"คุณพัชรียา กิจการณ์เจริญชัย / บุตรชาย

              วันที่ 27 ตุลาคม 2559  คุณพัชรียา กิจการณ์เจริญชัย พร้อมครอบครัว  จาก กรุงเทพมหานคร  ทำบุญสมทบสร้างห้องน้ำ จำนวน  10,000 บาท

              วันที่ 26 ตุลาคม 2559  คณะศรัทธาญาติโยมมีจิตศรัทธาร่วมทำบุญสร้างห้องน้ำ รวมจำนวน  5,500 บาท  ประกอบด้วย... คุณณัฐรัตน์ มนต์เทวัญ - คุณพุธิตา มนต์เทวัญ - คุณสุภัค มนต์เทวัญ - คุณวรกานต์ มนต์เทวัญ - คุณพิมพ์พิชศา ปุตติสังคะ - คุณบุปผา บุญสวัสดิ์ - คุณกาญจนา ศรกุล,