เวลา 05.15 น. ได้ยินเสียงฟ้าร้องคำรามเบาบ้างหนักบ้างดังมาทางทิศเหนือ ต่อมาไม่นานฝนก็เริ่มตกปรอยฯ แล้วก็ตกฯหยุดฯอยู่เช่นนั้น ขณะเดียวกันผู้ช่วยเจ้าอาวาสทั้ง 3 ชีวิต (แมว) มีเจ้าหมูหลง, เจ้าลูกชิ้น, เจ้าทิฟฟี่, ก็ส่งเสียงร้องบอกว่า "เค้าทั้ง 3 ได้ออกบิณฑบาตรแล้ว และรอรับอาหารจากหลวงตาอยู่หน้ากุฏิ" เช้าวันนี้ได้ทำบุญกับสหายทั้ง 3 เป็นปกติ หากจะพูดตามความเป็นจริงแล้ว บ่อยครั้งที่หลวงตาเองยังต้องอาศัยบารมีจากเจ้าแมวทั้ง 3 ชีวิตอยู่มาก เช่น ไก่ทอดเป็นตัวฯ (ซี่โครง) ซึ่งเป็นทั้งอาหารและขนมของเค้า เอามา (เฉพาะบางส่วน) เป็นอาหารของหลวงตาเอง โดยที่พวกเค้าทั้ง 3 ไม่ได้อนุญาตเลย สมัยแรกฯที่มาอยู่วัดป่าแห่งนี้เจ้าแมวทั้งหลายได้พากันมาอาศัยอาหารจากหลวงตาเลี้ยงชีพ กาลเวลาผ่านไปจนถึงขณะนี้ คงต้องใช้คำพูดที่เข้าข้างตัวเองว่า "พวกเราอยู่ร่วมกันก็ต้องแบ่งปันกันเอื้อเฟื้อให้ซึ่งกันและกันนะ" ที่พวกเค้ามีบารมีมากคงเป็นเพราะ มีโยมใจดีใจบุญคอยดูแลพวกเค้านั่นเอง |
บ่อยครั้งเหลือเกิน ที่รู้สึกว่าชีวิตของเราเหมือนกำลังฝัน เป็นฝันที่สัมผัสได้ทั้งยามหลับและยามตื่น เป็นฝันแบบไม่มีอนาคต ไม่มีอนางอ เป็นฝันที่มีเฉพาะปัจจุบันในขณะนี้ฯ โอ้หนอ... แล้วเจ้าหมูหลง, เจ้าลูกชิ้น, เจ้าทิฟฟี่, จะฝันเหมือนเราหรือเปล่าหนอ... |