วันที่ 17 สิงหาคม 2563

                  วันนี้ (17 สิงหาคม 2563) ฝนเริ่มตกตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเป็นต้นมา  แต่ไม่เป็นอุปสรรคของญาติโยมที่พากันมาหาเห็ด  ด้วยหัวใจที่ตั้งมั่นของศรัทธาญาติโยมเหล่านั้น แม้เวลากลางคืนตั้งแต่ 3-4 ทุ่ม ก็ไม่ละความเพียร หาเห็ดจนถึงเช้าของวันต่อมา   ระลึกถึงความตั้งใจของหลวงปู่อุทัยก่อนปลูกป่าผืนนี้ว่า "เพื่อเป็นประโยชน์แก่สาธารณะชนทั้งชาตินี้และชาติหน้า ตามบุญของแต่ละคน"  ฤดูฝนเช่นนี้  ต้นน้อยหน่าที่โยมแม่ได้นำมาปลูกไว้ที่หลังกุฏิดอกแก้วได้ออกผล  จึงเป็นอาหารทั้งทางกายและจิตวิญญาณ ในปัจจุบัน ณ ชาติ   อีกชนิดหนึ่ง

ขณะฝนตก เช้าวันนี้ต้นน้อยหน่า หลังกุฏิลูกน้อยหน่า เช้าวันนี้

                  14 สิงหาคม 2563  เดินทางกลับถึงวัด "ด้วยรถมอเตอร์ไซต์พ่วงคันเดิม" เห็นสภาพความเป็นธรรมชาติแบบชนบทในวัดป่า ทั้งความสุขสบายของวัวๆ ความปลอดภัยของน้องแมว  ก็ให้ความรู้สึกว่า สมาชิกทุกๆชีวิตในบ้านของเรามีความปลอดภัยเป็นปกติ  เป็นบ้านหลังใหญ่ เป็นหนึ่งในหลายหมื่นหลังในประเทศไทย ภายใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนา  อีกทั้งเห็นความมั่นคงต่อเนื่องของคุณพัชรียา กิจการณ์เจริญชัย  ที่ดูแลเอาใจใส่ค่าน้ำค่าไฟของวัด   และคณะศรัทธาญาติโยม สมณะศรัทธา  ที่ร่วมด้วยช่วยกันสรรสร้าง ประคับประคอง ให้สมบัติพุทธศาสนาแห่งนี้  ตั้งอยู่ได้และเติบโตมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้

เดินทางกลับวัดความงามแบบวัดป่าสมบัติพุทธศาสนา

วัดป่าอยู่กลางโคกระลึกถึงพระคุณวัวพักผ่อน

                  วันที่ 9 - 13 สิงหาคม 2563 เดินทางสู่เมืองแห่งหุบเขา  เป็นจังหวัดที่น้อยคนนักจะเดินทางถึง ต้องขึ้นเขา-ลงเขา ด้วยเส้นทางที่ชัน คดเคี้ยว เลี้ยวลดไปมาถึง "1,864 โค้ง"  นี่เป็นเพียงแค่จากจังหวัดที่ติดกัน ถึงเมืองแห่งหุบเขานั้นเท่านั้น   เป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่ได้มีโอกาสทำหน้าที่ ตอบแทนคุณแห่งพระรัตนตรัย ที่เกิดขึ้นผ่านบุคคลต่างๆ มาในรูปแบบต่างๆ  จนมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันวันนี้

      
   

      

วันที่ 15 สิงหาคม 2563

        คุณพัชรียา กิจการณ์เจริญชัย  ทำบุญโอนเงินเข้าบัญชี  2,999 บาท   เป็นเจ้าภาพจ่ายค่าน้ำ - ค่าไฟฟ้าวัดป่าดงยาง  เดือนสิงหาคม 2563  และค่าใช้จ่ายอื่นๆ

 
บันทึกในไดอารี่