ระลึกถึงอุปการะคุณ ที่หลวงพ่อเคยประคับประคองไม่ให้หกล้ม, เคยจุดแสงสว่างชี้ให้เห็น ชี้บอกเส้นทางควรเดิน, วิธีการเดิน ไม่ให้หลงวนเวียนหมุนอยู่กับที่(เพราะเสียเวลา), ชีบอกทางออกจากวัฏสงสารในที่สุด, ตั้งแต่ครั้งเป็นพระนวกะเป็นต้นมา |
วลีธรรม ที่เปี่ยมด้วยเมตตาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เย็นวันนั้นที่ลานธรรมวัดทับมิ่งขวัญ จ.เลย ในงานปฏิบัติธรรม "เทียนธรรมรำลึก" ปี พศ. 2547 ความอยากที่ไม่รู้จักอิ่ม.. "มนุษย์เราทั้งหลายทุกข์เพราะวิ่งไปตามความคิด, คิดเพราะความอยาก, อยากเพราะความไม่รู้, (แม้ความอยากในสิ่งที่ดีฯที่สร้างสรรก็ไม่ยกเว้น)" ถ้อยคำของหลวงพ่อเพียงไม่กี่คำ ทำให้น้ำตาของเราร่วงอาบแก้มอยู่ตลอดเวลานานร่วมชั่วโมง จนการบรรยายธรรมจบสิ้นลง ขณะนั้นยังเป็นพระนวกะอยู่.. ด้วยความที่มีความเคารพในหลวงพ่อเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว (ตั้งแต่สมัยโยมพ่อโยมแม่เป็นต้นมา) ตั้งใจสลัดความคิดดีฯ ความคิดสร้างสรรต่างฯ ออกจากจิตใจ และกลับมาสู่ฐานกาย ให้มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่เสมอ จนความคิดความอยากต่างฯจางคลายลง จึงรู้ว่าการดำเนินชีวิต "ให้อยู่เหนือความอยาก" โดยใช้สติสัมปชัญญะ ใช้สติปัญญาพินิจพิจารณานำหน้า เป็นชีวิตที่อิสระ อิสระจากความอยากนำหน้า ตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา จึงกำหนดการเดินทาง จากแดนพุทธภูมิ สู่มาตุภูมิ วันที่ 28 พฤศจิกายน 2560. |