วันนั้นที่วัดป่าดงยาง (22กันยายนปี2556) ระะลึกถึงพระคุณของโยมแม่คำดี ศรีมงคล (พระอรหันต์ของลูก) หลังจากพระลูกบวชเป็นพระแล้ว ได้ออกธุดงค์ท่องเที่ยวรอนแรมไปยังป่าเขาตามภาคต่างฯ เพื่อศึกษาพิจารณาธรรมในตัวเอง ตามรอยพระอาจารย์สายวัดป่า จนเวลาผ่านไปกว่าสิบปี จึงได้ย้อนกลับมาสู่ถิ่นกำเนิด (จ.ร้อยเอ็ด) ท่ามกลางธรรมชาติประเพณีความเป็นอยู่แบบชาวอีสาน มีโยมแม่คอยดูแลเอาใจใส่มาโดยตลอด |