หน้าแรก เดินทาง เริ่มการเกิด อย่าท้อสิ ตาทิพย์ ก่อนถึงวันนี้ อนุสาวรีย์คนเป็น ปณิธานเลี้ยงชีพ คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง พิจารณาจึงจะรู้ได้ ตอบแทนพระคุณ เพื่อนแก้วสหายคำ กุฏิ ทหารกล้า 2คน2อำเภอ งานปฏิบัติธรรม เตรียมงานประจำปี ทางเดินของจิต ปฏิบัติธรรมข้ามปี เตรียมรับปีใหม่ อนุสาวรีย์คนเป็น อาหารสามจังหวัด ก่อนไปอินเดีย ดอกเห็ดบานที่หัวใจ หลานกราบยาย เตรียมงานปฏิบัติธรรม วิสาขบูชาที่แม่ฮ่องสอน ซาเล้งบริการ ติดตั้งเสร็จเรียบร้อย รถผ้าใบกันสาด ใจดวงนี้ ที่เมืองลาว เตรียมตัวทำหมัน ทำตามสัญญา ถวายห้องน้ำ กำหนดวันถวาย วันสร้างความดี ต้อนรับปีใหม่ 2560 ฟ้าสางที่วัดพระธาตุ พระอรหันต์ของลูก พระคุณข้าวก้นบาตร งูเห่าเดินทางมาถึง ก่อสร้าง กุฏิดอกแก้ว ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2560 ภาพกุฏิเรื่อยมา ถวายห้องน้ำ วัสดุ-สุขภัณฑ์ห้องน้ำ โครงการกั้นกันฝนลมหนาว กำหนดวันถวายกุฎิ เจ้าภาพมุงหลังคากุฏิ จากบุญ สู่บุญ คำตอบวันทำบุญฉลองกุฏิ ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2559 ผ้าป่าแม่ฮ่องสอน 2558 แสงสว่างที่เกิดขึ้น 2558 บ้านเกิด คลื่นไม่กระทบฝั่ง ธุดงค์ - ธุดัน รวมงานปฏิบัติธรรม ที่ อินเดีย - เนปาล เริ่มชีวิตน้องดาวตก มีอาหารกินแล้ว ค่ายเยาวชน ธันวาคม 2557 ตุลาคม 2557 กันยายน 2557 สิงหาคม 2557 กรกฎาคม 2557 มิถุนายน 2557 พฤษภาคม 2557 หลวงตา ภาษาใจ อยู่เพื่ออะไร ความศิวิไลซ์ เทวดากับหนอน ขึ้นบ้านใหม่ มีป้ายเข้าวัดแล้ว โลกความเป็นจริง ภาพปฏิบัติธรรม สร้างหลังคากุฏิ หลวงพ่อท้าว กัลยาณมิตร หลวงตากับนกน้อย ความมั่งคง-ชนบท คอร์ส_ม. บัวขาว ด้วยจิตวิญญาณ สังขารไม่เที่ยงหนอ อภินิหาร - รถคุณปู่ โลก โลก โลก เจ้าอาวาส บุญข้ามภพข้ามชาติ หนึ่งคืนในป่าช้า เพื่อนสหธรรมิก เริ่มต้นปีใหม่ 2559 ส่งท้ายปีเก่า 2558 บุญทำกรรมแต่ง ไม้ยูคาลิปตัส ความหมายในภาพ งานเข้าค่ายเยาวชน ไดอารี่ บันทึกไม่ลับ พิธีศพน้องชิงดำ วันเริ่มสร้างกุฏิ อยู่กับความจริง วันวานที่ผ่านไป คุณข้าวก้นบาตร หลวงตาบุญร่วม คลื่นที่ไม่กระทบฝั่ง ประวัติวัดป่าดงยาง วันที่ 25 มีนาคม 2560              บ่ายวันนี้ (25 มีนาคม 2560) ขณะกำลังอ่านเรื่อง "พระโลสกะ พระอรหันต์ผู้อาภัพเรื่องอาหาร" อยู่ในกุฏิสีแดง  พลันได้ยินเสียงของเด็กน้อยคุยกันเล่นกันอยู่ไกล้ฯนี่เอง  รู้สึกแปลกใจเพราะปกติแล้ว จะไม่ค่อยมีเด็กฯหรือผู้ใหญ่มาเล่นอยู่บริเวณนี้.. จึงออกมานั่งเก้าอี้ที่ระเบียงหน้าห้อง สักพักเจ้าของเสียงทั้งสามชีวิต มีผู้เป็นพ่ออายุประมาณสามสิบกว่าฯ และลูกชาย 2 คน อายุประมาณ 5 ขวบ และ 7 ขวบ เดินตรงมาที่หลวงตาพากันกราบพระและนั่งพับเพียบลง แล้วการสนทนาธรรมเรื่องบุญกับชีวิตก็เริ่มขึ้น... กุฏิสีแดงกับบุญ ที่หล่อเลี้ยงทางจิตวิญญาณ หนูน้อย กับบุญที่บริโภคทางกายได้              บ้านเกิดเค้าอยู่ละแวกนี้เอง  เมื่อเติบโตเป็นหนุ่มได้บวชทดแทนพระคุณพ่อแม่ 1 พรรษา หลังสึกขาลาเพศแล้วไปรับจ้างทำมาหากิน จนพบรักกับสตรีและแต่งงานอยู่กินฉันสามีภรรยาทั่วไป วันเวลาผ่านไป 8 ปี จนถึงปีใหม่ 2560 (3 เดือนที่ผ่านมา)... แล้วเค้าก็เล่าต่อว่า "ผมกับเมียเลิกกัน ผมก็พาลูก2คนมาด้วยมาอยู่กับพ่อกับแม่ หาอยู่หากินตามมีตามเกิดตามยถากรรมครับอาจารย์"              หลวงตาฟังถึงตรงนี้แล้ว ก็ไม่กล้าถามไม่กล้าซัก เกรงว่าอาจจะเป็นการย้ำแผลในใจของเค้าให้เจ็บปวดขึ้นอีกก็ได้  จึงได้พูดถึงเรื่องบุญกุศลที่บำเพ็ญเพียรด้วยความศรัทธา ความพากเพียร ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค มีผลต่อชีวิตของเราทั้งสิ้น.. ใช้เวลาสนทนาอยู่นานพอสมควร เด็กน้อยทั้งสองคนก็เล่นไปตามประสา ไม่ดื้อ ไม่ซน เหมือนเด็กทั่วไป  จึงบอกเด็กทั้งสองคนเป็นภาษาอีสานว่า "หำน้อยเอ๊ย.. หลวงตาสิเอาแน๊วกิน กั๊บเข่าคาบแล้งให่เจ้าเด้อ เอาไปกี่กินกั๊บเข่ามื้อแลงเด้อ ให่เจ้ายอมกินจ๊งไว้ถ่ามื้ออื่นนำเด้อ" ผู้มองเห็นบุญ เทพเทวดาเนรมิต อาหารมื้อเย็น              ปลาหมึกแห้ง อาหารที่ศรัทธาญาติโยมส่งมาทางไปรษณีย์ จากกรุงเทพ จากระยอง ได้รับเมื่อประมาณต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา วันนี้ได้แบ่งให้เด็กน้อยสองพี่น้อง เพื่อเป็นอาหารจานเด็ดสำหรับเย็นวันนี้  แล้วสามพ่อลูกพากันกราบพระ ลาหลวงตา พ่อจับมือลูกทั้งพากันเดินกลับบ้านพร้อมอาหารทะเล  ก็หวังว่าถ้อยคำที่หลวงตาได้ให้กำลังใจ กับการดำเนินชีวิตเพื่ออนาคตที่สดใส จะนำไปพัฒนาให้เป็นรูปธรรม เป็นที่พึ่งได้อย่างแท้จริงต่อไป...              อาหาร, วัตถุสิ่งของ, หรือเสนาสนะ, ที่เทพเทวดาอินทร์พรหม ได้เนรมิตขึ้นด้วยพลังแห่งศรัทธานี้ จะยังคงพัฒนาเจริญอยู่บนเส้นทางสายบุญนี้ สู่ความเป็นอมตะ  "อมตะในจิตวิญญาณตลอดไป".....